این آژانس به یک راکت تکمیل‌شده، یک ایستگاه فضایی کوچک و یک lander جدید نیاز دارد. درحالی که ، نیم‌قرن از فرود اولین انسان روی ماه،می گذرد ، ناسا به دنبال قرار دادن انسان ها بر روی سطح ماه است، اما این بار ناسا هدف بزرگتر و بلند پروازانه تری دارد . هدف اقدامات فضایی ناسا این است که انسان‌ها تا سال ۲۰۲۴ به ماه باز گرداند ، درحالیکه تنها 5 سال تا موعد مقرر مانده است . ناسا سخت افزارها و تجهیزارت بسیار بیشتری برای توسعه این ماموریت نیاز دارد.
برنامه ناسا برای بازگشت به ماه و اقدامات فضایی ناسا به نام آرتمیس نامیده می‌شود و همانند آپولو، این برنامه نیاز به راکت عظیم و همچنین landers دارد تا مردم را به سطح ماه برساند. شاید بزرگ‌ترین چیزی که آرتمس را از برنامه آپولو جدا می‌کند این است که تاکید ارتمس روی پایداری در ماه می باشد. ناسا به جای فرستادن افراد به ماه برای چند ساعت، می‌خواهد در آینده نزدیک، نوعی پایگاه پایدار در نزدیکی سطح ماه بسازد.
به همین دلیل است که ارتمیس که بخشی از اقدامات فضایی ناسا است یک قسمت جداگانه به نام دروازه ورودی را شامل می‌شود – ایستگاه فضایی که قرار است در مدار دور ماه ساخته شود. به جای اینکه مردم مستقیما از زمین به سطح ماه سفر کنند، اول به دروازه اطرف ماه سفر خواهند کرد و سپس از انجا به به ماه سفر خواهند کرد و در landers فرود می ایند.
این پروژه ،بزرگ ترین قدم در بین اقدامات فضایی ناسا است و بیشتر موفقیت این پروژه بستگی به این دارد که آیا ناسا می تواند پولی را که لازم دارد به دست آورد یا نه. این واقعیت که مدیر ناسا همچنان به تعدیل کارکنان ادامه می دهد نشانه خوبی هم نیست. سه مقام بلندپایه ناسا در روند اقدامات فضایی ناسا در چند ماه گذشته ، استعفا داده اند یا اخراج شده اند . انتقالات نیروهای ناسا در آژانس به طور معمول یک پرچم بزرگ قرمز است که ناسا از نحوه کار کردن با آن ها خوشحال نیست و جیم بریدنستین، مدیر ناسا، گفته است که او امیدوار است رهبر های جدیدی را استخدام کند که بتوانند برآوردهای هزینه و برنامه ریزی بهتر ارائه دهند.
Bridenstine اصرار دارد که علی‌رغم تغییرات شدید مدیران ناسا و رهبران پروژه آرتمیس ، ساختار عملیاتی و پژوهشی آرتمیس ، در حال حاضر نیز همین طور خواهد ماند. هر گونه تغییرات شدید در نیروی انسانی این پروژه قطعا می‌تواند احتمالات موفقیت را تحت‌تاثیر قرار دهد و روند کار را طولانی تر می کند . اما حتی بدون تغییر عمده، بسیار باور نکردنی خواهد بود که این طرح بلند پروازانه بیش از موعد مقرر طول بکشد . هیچ تصوری از آینده ماه و انسان ها که ممکن است به آن سفر کنند یا نه وجود ندارد.
حمل و نقل برای رفتن به ماه
ارتمیس در اصل در حال ساخت سخت‌افزار های برای حمل و نقل است که ناسا بیش از یک دهه درحال کار بر روی آن است.
زمانی که جورج دبلیو بوش رئيس جمهور شد، ناسا نیز در تلاش برای بازگشت به ماه بود – با ابتکار عمل و روشی به نام “صورت فلکی” .
برای این برنامه، آژانس در حال کار بر روی یک کپسول فضایی عمیق به نام اوریون و نیز یک راکت عظیم به نام Ares وی بود. هنگامی که این صورت فلکی در زمان دولت اوباما لغو شد، این دو قطعه سخت‌افزار زنده ماندند، و Ares وی را به درون SLS)SELLAS Life Sciences) تبدیل کرد. ناسا مدت مدیدی است که استدلال کرده است که تحلیلگر برای هر گونه ابتکارات عمیق فضایی اهمیت دارد، . قوی‌ترین موشک که در آن زمان ساخته شود ،قادر به پرواز بین 57،000 تا 88،000 پوند به ماه است.
اما حتی با شروع این حرکت بزرگ، که از بزرگ ترین اقدامات فضایی ناسا است هیچ یک از وسایل نقلیه آماده پرواز نیستند. با توجه به گفته Bridenstine، هدف گذاری ها روی این بود که این پرواز ابتدا تا سال ۲۰۱۷ انجام شود ، اما اکنون به نظر می‌رسد که اولین پرواز در سال ۲۰۲۱ رخ خواهد داد. هر دو برنامه با تخطی هزینه و تاخیر مواجه شده‌اند، که بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرده‌است که استدلال می‌کنند ناسا باید بر موشک‌های تجاری که در حال حاضر در حال پرواز هستند و موشک هایی که ارزان‌تر باشند ، تکیه کند .
با وجود آشفتگی حول این برنامه ، این قسمت از برنامه ارتمیس احتمالا بعید ترین نقطه از هر چیز دیگری است.
ناسا حتی یک شکارچی پرنده را در اطراف ماه با استفاده از موشک‌های تجاری مانند Falcon Heavy SpaceX و UTA Delta IV Rocket Heavy قرار داده است ، اما این آژانس در نهایت تصمیم گرفت با SLS)SELLAS Life Sciences) کنار بیاید ، و استدلال کند که در این مرحله پیچیده‌تر خواهد بود. این موشک و کپسول هم به خاطر قانونگذاران موقعیت خوبی که خواهان ادامه تولید خودرو در ایالات خود هستند، برای زنده ماندن تضمین شده‌اند.
نظرات کاربران