آموزش غواصی

تابستان در حال نزدیک شدن است و اینجا ما آموزش غواصی با عکس را برای شما داریم که به ساده ترین روش با این فعالیت آشنا بشید. یکی از بهترین و هیجان انگیز ترین فعالیت های مناسب این فصل غواصی زیر دریاست!

آموزش غواصی برای چه کسانی مناسب است؟

افرادی که مایل به دریافت گواهینامه غواصی هستند.

آموزش غواصی برای علاقه مندان به اکتشاف زیر آب مناسب است.

کسانی که هیجان را دوست دارند و نترس اند. مناسب آموزش غواصی هستند.

برای کسانی که آب‌هراسی یا آکوافوبی ( Aquaphobia) دارند آموزش غواصی اصلا پیشنهاد نمیشود!

در این مقاله میتوانید از مکان مناسب برای غواصی مطلع شوید :

https://pioio.com/mag/2019/07/03/%d8%aa%d9%81%d8%b1%db%8c%d8%ad%d8%a7%d8%aa-%d8%ac%d8%b2%db%8c%d8%b1%d9%87-%da%a9%db%8c%d8%b4/

70% از زمین از آب ها تشکیل شده قطعا دنیای زیر دریا بیشتر و بزرگ تر و اعجاب انگیز تر از چیزی است که می دانیم!

بهتر است این ورزش بسیار جالب را یادبگیریم و به کمک آموزش غواصی نا شناخته ها سفر کنیم.

چطور برای آموزش غواصی آماده بشیم؟

یه دوست پیدا کنید هرگز به تنهایی غواصی نکنید. مطمئن شوید که شریکی دارید که تمام مدتی که در آب هستید با شما باشد. “سیستم دوستان” برای ایمن غواصی آزاد ضروری است. دوست شما فقط در قبال شما مسئول است و شما فقط در قبال آنها مسئول هستید. یک شریک همیشه در سطح غواص را زیر نظر دارد و در صورت لزوم آماده ارائه کمک است

ماسک هوا و اسنورکل خود را بخرید. اینها قطعات مهمی از تجهیزات برای غواصی آزاد هستند و مهم است که ماسک‌ها و اسنورکل‌هایی را انتخاب کنید که راحت و ایمن باشند.

ماسک هوا باید کم حجم باشد. هنگام غواصی آزاد، باید تساوی را انجام دهید که شامل بازدم از طریق بینی برای متعادل کردن فشار است. با یک ماسک با حجم کم، برای برابر کردن نیازی به بازدم زیاد ندارید. این بدان معناست که شما از اکسیژن کمتری استفاده می کنید.

ماسک های هوا باید از شیشه سکوریت ساخته شده باشند تا فشار آب را بدون شکستگی تحمل کنند و به طور ایمن روی صورت شما قرار بگیرند. برای تست تناسب، یک ماسک را روی صورت خود نگه دارید و سپس به آرامی از طریق بینی نفس بکشید. اگر ماسک بعد از چند ثانیه روی صورت شما باقی بماند، مناسب است.

اسنورکل ها باید به راحتی برداشته شوند و پوشیدن آنها راحت باشد. برای راحتی، به دنبال یک اسنورکل باشید که به ماسک شما متصل شود. این نکته مهمی برای آموزش غواصی شماست.

باله های خود را بخرید باله ها بخش مهم دیگری از تجهیزات غواصی آزاد هستند. آنها به شما کمک می کنند تا به طور موثر زیر آب حرکت کنید. دو نوع باله غواصی آزاد وجود دارد: دو باله و تک باله. این امر در آموزش غواصی امر کلیدی است.

بیشتر مبتدیان باید با دو باله شروع کنند. اینها شبیه باله های غواصی هستند اما بلندتر هستند. بیشتر افراد مبتدی تیغه های نرم یا متوسط ​​را انتخاب می کنند. اطمینان حاصل کنید که آنها به طور ایمن جا می شوند و راحت هستند، زیرا آنها را در کل غواصی خواهید پوشید.

تک باله یک باله است که هر دو پا را در آن قرار می دهید، مانند دم پری دریایی. آنها موثرتر از دو باله هستند، اما تسلط بر آنها بسیار دشوارتر است.

کمربند وزنه و بند خود را بخرید. تسمه های وزنه تسمه هایی هستند که به گونه ای طراحی شده اند که وزنه های غواصی به راحتی بر روی آنها بسته شود. این وزنه ها مانع از شناور شدن شما به سطح هنگام شیرجه می شوند. تسمه ها برای اتصال شما به خط استفاده می شوند. این به هدایت فرود شما کمک می کند و یک وسیله ایمنی مهم است. اگر شما خاموش هستید یا نیاز به کمک دارید، شریک زندگی شما می تواند در مسیر حرکت کند و دقیقا بداند که در کجا قرار دارید.

همه غواصان آزاد از وزنه یا تسمه استفاده نمی کنند، اما تجهیزات مفیدی هستند، به ویژه برای مبتدیان.

اگر با کلاس یا گروهی غواصی می کنید، به احتمال زیاد یک خط یا بویه ارائه می شود. اگر در دماهای سردتر غواصی می کنید، لباس نوردهی و دستکش برای آموزش غواصی ضروری است.

آیا حتما باید برای آموزش غواصی مربی داشته باشیم؟

یک مربی یا کلاس پیدا کنید. آموزش غواصی غواصی ممکن است ساده به نظر برسد، اما اطلاعات زیادی در مورد تکنیک و ایمنی وجود دارد که قبل از شروع باید بدانید. اشتباه کردن در حین غواصی آزاد می تواند خطرناک یا حتی کشنده باشد. شرکت در کلاس از یک مربی واجد شرایط به شما اطمینان می دهد که نحوه صحیح و ایمن شیرجه آزاد را یاد می گیرید.غواصی آزاد نادرست می تواند منجر به آسیب گوش، سینوس، ریه و همچنین بیماری رفع فشار، سیاه شدن و حتی غرق شدن شود. آموزش غواصی را جدی بگیرید.

از کجا باید آموزش غواصی را شروع کنیم؟

از استخر شروع کنید. بسیاری از دوره ها کلاس های مقدماتی را در یک استخر ارائه می دهند. جلسات استخر به شما یاد می دهد که چگونه تنفس خود را به درستی کنترل کنید. این کلاس‌ها همچنین به شما تکنیک‌های آپنه استاتیک و پویا را آموزش می‌دهند تا تحمل بدنتان را در برابر دی اکسید کربن بالا ببرید. این رشته ها برای غواصی آزاد ضروری هستند.

با باله شنا کنید!

با استفاده از باله شنا کنید. در آموزش غواصی شنا کردن با باله، یک مهارت حیاتی برای غواصی آزاد است. غواصان معمولا از سه لگد استفاده می کنند: فلاتر، قورباغه و دلفین. غواصی کردن به اندازه شنا کردن راحت نیست و لگد زدن در حین پوشیدن باله اهمیت دارد.

ضربه بال زدن ابتدایی ترین ضربه است. این ضربه ای است که در ضربات آزاد استفاده می شود. هر دو پا موازی نگه داشته می شوند و به سمت بالا و پایین حرکت می کنند. هنگام لگد زدن پاهای خود را صاف نگه دارید و انگشتان پا را به سمت راست نگه دارید.

لگد قورباغه زمانی است که پاها از زانو خم شده و کشیده می شوند . بیرون و سپس با هم جمع می شوند.

ضربه دلفین شاید سخت ترین ضربه از این سه باشد. این ضربه ای است که در ضربات پروانه ای استفاده می شود. پاها در کنار هم نگه داشته می شوند و به سمت بالا و پایین حرکت می کنند. همانطور که آنها به سمت بالا حرکت می کنند، زانوها خم می شوند و سپس با حرکت پاها صاف می شوند. به آن ضربه دلفین می گویند زیرا حرکت دلفین ها در آب را تقلید می کند. حرکات متنوع از ویژگی های آموزش غواصی است.

شیرجه اردک را تمرین کنید. این کارآمدترین روش برای غواصی در عمق بدون استفاده از وزنه یا طناب است.

از روی شکم، با شناور کنار باسن شروع کنید. هر دو دست را مقابل خود قرار دهید و به سمت جلو شیرجه بزنید. در لگن خم شوید تا یک زاویه درست ایجاد کنید و پاهای خود را صاف نگه دارید. تصور کنید که می خواهید کف یک استخر را لمس کنید.

هر دو پا را از آب بلند کنید و دوباره بدن خود را صاف کنید. این شتابی را ایجاد می کند که شما را به زیر آب می برد.

به محض اینکه پاهای خود را بالا می آورید، هر دو دست را با حرکت سینه زنی به کنار بدن خود بیاورید. در این مرحله باید کاملاً زیر آب باشید و برای ادامه فرود می‌توانید باله‌گیری را شروع کنید. این ها از حرکات مهم آموزش غواصی است.

فشار را در آموزش غواصی کنترل کنید.

فشار را برابر کنید. یادگیری تساوی برای همه غواصان آزاد کاملا ضروری است. آب بسیار متراکم تر از هوا است بنابراین فشار بیشتری بر بدن شما وارد می کند. هر چه عمیق تر بروید، فشار بیشتر می شود. در بدن ما فضاهای هوایی وجود دارد و با افزایش فشار آب این فضاها کوچکتر می شوند. بنابراین لازم است به این فضاها هوا اضافه شود; به این برابری می گویند. برای مساوی کردن، با انگشتان خود بینی خود را ببندید و باد کنید.

اغلب مساوی کنید و برای شروع منتظر نمانید تا گوش هایتان درد بگیرد. شکست در برابر کردن می تواند صدمات جدی ایجاد کند.

در دوره آب های آزاد شرکت کنید.

در دوره های آب آزاد شرکت کنید. این جلسات بر آموزش روش های مناسب انسان های متمرکز است و همچنین در آن شما تکنیک های غوطه وری آزاد و وزن ثابت را یاد خواهید گرفت. هر کلاس متفاوت است، اما به طور کلی هدف از یک دوره مقدماتی آب آزاد، تکمیل موفقیت آمیز یک شیرجه آزاد 10 متری (30 فوتی) است.

مربی اولین شیرجه های شما را نظارت و عیب یابی می کند. به این ترتیب آنها می توانند اطمینان حاصل کنند که شما تجهیزات صحیح را در اختیار دارید و از تکنیک های صحیح استفاده می کنید. مربیان نیز برای مداخله و کمک در صورت بروز مشکل آموزش دیده اند.

با آموزش های جذاب دیگر همراه پیویو باشید :

https://pioio.com/mag/2022/04/21/%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4-%d9%81%d9%88%d8%aa%d8%a8%d8%a7%d9%84/ https://pioio.com/mag/2022/05/26/10-self-defense-techniques/ https://pioio.com/mag/2022/04/07/learn-zero-to-one-hundred-chess/

تمرین نفس کشیدن در آموزش غواصی حیاتی است!

“تنفس کشیدن” را تمرین کنید. نفس کشیدن فرآیند تنفس متمرکز برای آماده شدن برای غواصی است. هدف کاهش ضربان قلب، کاهش سرعت تنفس و آرامش بدن است. این چیزها شیرجه را آسان تر می کند و به شما امکان می دهد نفس خود را برای مدت طولانی تری در زیر آب حبس کنید.

اغلب هنگام نفس کشیدن، غواصان به پشت در آب دراز می کشند. این فرآیند ساده است: دم را از طریق دهان انجام دهید، مکث کنید و سپس به آرامی از طریق دهان بازدم کنید. بازدم باید طولانی تر از دم باشد – این کار باعث کاهش ضربان قلب می شود.

قبل از شروع شیرجه باید در دو دقیقه آخر نفس بکشید.

هدف از نفس کشیدن این است که بدن خود را آرام کنید. آرامش کلید موفقیت در غواصی آزاد است. اگر شروع به وحشت کردید، روی بازگشت آهسته به سطح تمرکز کنید و سپس تنفس بهبودی خود را شروع کنید تا از هیپرونتیلاسیون جلوگیری کنید.

نفس آخرت را بشمار کاملاً بازدم کنید و سپس به آرامی تا حد ممکن عمیق نفس بکشید و قفسه سینه خود را باز کنید. یک لحظه صبر کنید، اسنورکل خود را بردارید (اگر می خواهید)، و سپس در حالی که نفس خود را حبس کرده اید، شیرجه خود را آغاز کنید.

شما می توانید و باید این نفس نهایی را در خشکی تمرین کنید. هرچه بیشتر تمرین کنید، زمانی که در حال غواصی هستید طبیعی تر به نظر می رسد. با حبس نفس برای مدت نسبتاً کوتاهی، مثلاً 20 ثانیه، شروع کنید. سپس به تدریج مدت زمان را افزایش دهید. اکثر مردم بدون تمرین و شرطی سازی زیاد نمی توانند نفس خود را برای یک دقیقه یا بیشتر حبس کنند.

قبل از غواصی فقط باید 1-2 نفس عمیق بکشید. اگر بیش از 2 نفس عمیق بکشید، ممکن است شروع به تهویه هوا کنید.

تنفس بهبودی خود را بشناسید تنفس بازیابی باید به محض اینکه از هر شیرجه بیرون آمدید انجام شود. این روش به جلوگیری از خاموشی کمک می کند و سریع ترین روش برای بازگرداندن تنفس به حالت عادی است.

چیزی را نگه دارید (دوست خود، دیوار استخر، شناور و غیره). نفس عمیق بکشید، نفس خود را برای لحظه ای حبس کنید، سپس به آرامی استراحت کنید و اجازه دهید هوا بازدم کند. این روند را حداقل سه بار تکرار کنید تا زمانی که به طور کامل بهبود پیدا کنید. برای حداقل سه دقیقه دیگر سعی نکنید شیرجه بزنید.

آپنه استاتیک در آموزش غواصی چیست؟

آموزش غواصی را با آپنه استاتیک (STA) شروع کنید. این یک اصطلاح فانتزی برای حبس نفس برای مدت زمان ممکن در حالی که روی سطح آب دراز کشیده اید است. آپنه استاتیک اغلب در استخر انجام می شود. از آنجایی که حبس نفس جزء کلیدی غواصی آزاد است، بسیاری از مبتدیان با آپنه ایستا شروع می کنند.

آپنه استاتیک برای افزایش توانایی حبس نفس و همچنین استقامت کلی شما مفید است.

سادگی آپنه استاتیک آن را برای بیگی جذاب می کند

با این حال، نگه داشتن نفس برای مدت طولانی می تواند خطرناک باشد، بنابراین مطمئن شوید که در حین تمرین، یک دوست دارید.

اگر فقط به استخر دسترسی دارید، از آپنه پویا تمرین کنید. آپنه پویا شبیه آپنه استاتیک است. با این حال، به جای اینکه بی حرکت دراز بکشید، در حالی که نفس خود را حبس کرده اید، شنا می کنید. هدف افزایش مسافتی است که با یک نفس شنا می کنید. هنگامی که غواصی در آب های آزاد امکان پذیر نیست، این یک راه عالی برای تمرین غواصی آزاد است.

آپنه پویا برای غواصان آزاد که در برابر کردن مشکل دارند نیز عالی است. از آنجایی که شما در یک عمق ثابت و کم می‌مانید، فشار مشکلی نیست. به جای تمرکز بر عمق شیرجه، قصد شما روی فاصله افقی است که شنا می کنید.

اگر در برابر کردن خود مشکل دارید، غواصی آزاد (FIM) را امتحان کنید.

اگر در برابر کردن خود مشکل دارید، غواصی آزاد FIM را امتحان کنید. در FIM برای فرود و بالا رفتن در آب از طناب استفاده می کنید. این یک راه ایده آل برای تمرین تساوی است، زیرا به آرامی به سمت پایین حرکت می کنید. همچنین می توانید بایستید، طناب را نگه دارید، مساوی کنید و سپس به سمت پایین ادامه دهید. بسیاری از کلاس های مقدماتی در استخرها از FIM برای آموزش تساوی استفاده می کنند.

FIM همچنین به مبتدیان اجازه می دهد تا احساس غواصی آزاد را به شیوه ای کنترل شده تری تجربه کنند.

با این حال، FIM فقط برای مبتدیان نیست. می توان از آن در آب های آزاد استفاده کرد و غواصان می توانند در حین استفاده از طناب نسبتاً عمیق فرود آیند.

از آنجایی که شما خود را در امتداد یک طناب می‌کشید، در FIM نسبت به سایر رشته‌ها انرژی بیشتری مصرف می‌کنید. ممکن است نتوانید به اندازه سایر تکنیک ها با FIM عمیق شوید.

از غواصی آزاد با وزن متغیر (VWT) برای تمرین غواصی در عمق استفاده کنید. در این رشته از وزنه برای کمک به فرود خود استفاده می کنید. شما با شنا کردن یا استفاده از بازوهای خود برای کشیدن طناب به سطح زمین باز می گردید.

برای غواصانی که در فرود مشکل دارند، این یک روش ایده آل برای تمرین است.

مطمئن شوید که یک تسمه وزنه برداری سریع دارید تا در صورت نیاز به رها کردن سریع وزنه ها و سطح، بتوانید به راحتی آن را جدا کنید.

غواصی با وزن ثابت (CWT) را امتحان کنید.

این شکل کلاسیک غواصی آزاد است. شما با قدرت خود، بدون استفاده از وزنه یا طناب اضافی، فرود و صعود می کنید. اگر وزنه بپوشید تا با شناوری کت و شلوار خود مقابله کنید، وزن در تمام طول شیرجه ثابت می ماند.

اخیراً غواصی با وزن ثابت بدون استفاده از باله محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. تا زمانی که تجربه غواصی آزاد با باله ها را ندارید، این کار را امتحان نکنید. باله ها به شما کمک می کنند در آب حرکت کنید و غواصی بدون آن ها هم فرود و هم صعود را دشوارتر می کند. آموزش غواصی تکنیک های متفاوتی دارد!

غواصی بدون محدودیت انجام ندهید!

غواصی بدون محدودیت را انجام ندهید مگر اینکه یک غواص آزاد با تجربه باشید. این عمیق ترین رشته غواصی آزاد است و بنابراین خطرناک ترین است. در NLT از وزنه ها برای رفتن به عمق هر چه بیشتر استفاده می شود. سپس از یک وسیله شناوری (مانند شناور) برای بازگشت به سطح استفاده می شود. دستگاه شناوری یا قبل از غواصی در پایین قرار می گیرد یا توسط غواص دیگری که معمولاً در تجهیزات غواصی است نگه داشته می شود.

NLT هرگز نباید توسط غواصان تازه کار انجام شود. در واقع، بسیاری از غواصان پیشرفته ترجیح می دهند NLT را تمرین نکنند.